Waar zijn al die blote tieten eigenlijk gebleven?
Rocco Mooij lette even niet op, en zie, de tijden zijn retro-Victoriaans.
Het borsten-omslag van Linda Magazine
Het borsten-omslag van Linda Magazine
Het gebeurt niet vaak dat ik eerst de kop verzin voordat ik me aan een stukje zet. Maar deze stond er meteen. Aanleiding is natuurlijk de stikstofcrisis. Die was er namelijk nog niet toen (bijna) alle vrouwen van Nederland vrijelijk hun blote bovenstuk een blik op de wereld gunden als ze een dagje naar het strand trokken. En omdat het klimaat toen nog een beetje normaal deed, waren dat er welgeteld drie per zomer. Drie stranddagen bedoel ik.
Het strand, dat waren vrolijk oranje wapperende Fantavlaggen, een wat smoezelige haringkar die dikke bandensporen in het mulle zand trok en waar je op een vetvrij kartonnetje zoute haring met zuur kocht, in plaats van geroosterde gelebietenwrap met zwartebonenmoehammarra à raison van 18,50 in een sloophouten loungestoel voor dertig euro per dagdeel - zonder parasol. Op de radio een schetterend Veronica. En blote tieten dus, van hier helemaal tot de vloedlijn. Dikke, dunne, grote, magere, oude, jonge, blanke, bruine, roodverbrande (!) Alle soorten waren aanwezig. Heel inclusief eigenlijk. En als je niet topless wilde, dan was dat ook goed. In zekere zin was die toplesstijd, bedenk ik me nu, een slordige uitloper van de vrije jaren zestig. De hippiegeneratie had de weg bereid, het klootjesvolk hobbelde daar tien jaar later in monokini achteraan.
Woodstock, maar dan aan zee.
Ontspannen tijden waren het. Van staren was geen sprake, al zat er vast ergens achter het beslagen glas van een strandtent een vieze man over het tietenparadijs uit te kijken.
Helemaal naakt en in je blote reet naar het strand, dat was dan wel weer erg raar natuurlijk. Daar had je aparte strandjes voor. Aparte strandjes voor aparte types.
Want zo benepen waren we dan ook wel weer.
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid