Natuursupermarktoorlog

De ambitieuze, aanstormende natuursupergigant EkoPlaza meldt "noodgedwongen" te zijn overgegaan op het introduceren van huismerken. De beslissing was volgens de keten onvermijdelijk omdat veel producenten van natuurvoeding de EkoPlaza-formule boycotten. Zij willen hun positie beschermen via de speciaalzaken, terwijl EkoPlaza natuurvoeding juist voor een breder publiek toegankelijk wil maken. Zo is te lezen bij FoodHolland/De Levensmiddelenkrant

"Het gaat hierbij voorlopig om poedersuiker, diverse soorten meel en diverse soorten rijst. Deze gaan de bestaande verpakkingen van De Nieuwe Band vervangen. EkoPlaza wil het aantal huismerkproducten in een zeer hoog tempo uitbreiden tot 150, verspreid over alle categoriën."

De geur van buskruit is onmiskenbaar. NRC Handelsblad beschreef al de eerste schotenwisselingen, nu lijkt het toch echt menens te worden. Want er is veel geld te verdienen aan de steeds bewuster en verantwoorder inkopende consument.

De oorlog draait om de inhoud van het begrip "biologisch" of "ecologisch". Doet de grootschalige aanpak van EkoPlaza nog wel recht aan de traditionele connotatie van idealisme en anti-kapitalisme? Aan de andere kant: past die connotatie nog wel bij de EKO-consument van nu?

De franchiseformule De Natuurwinkel is ideologisch al op het randje. Zij gebruiken moderne marketinginzichten, maar tonen in hun bedrijfsvoering nog het nodige idealisme. In de vestiging bij mij om de hoek hebben alle personeelsleden nog dieprode blosjes op de wangen, alsof ze 's ochtends persoonlijk de onbespoten bieten uit het veld hebben getrokken. Ze hebben allen een voorkeur voor grof gebreide wollen truien, ook in de zomer. En bij de waardevolle kassapositie staat een rek met veganistische en spirituele magazines. Onder die truien kloppen warme, idealistische harten.

Maar EkoPlaza lijkt de al te politiek-ideologische veren af te willen schudden. Je koopt biologisch omdat het gezond en lekker is en omdat de geslachte dieren een goed leven hebben gehad en de boeren een redelijk loon. Maar pluisbaardjes zijn niet meer verplicht. Er is gekozen voor een " moderne uitstraling die vertrouwen uitstraalt" en " Een EkoPlaza is altijd goed bereikbaar en heeft zeer ruime openingstijden." Je mag er dus ook met je Hummer komen. Dat steekt kennelijk bij de gevestigde EKO-merken als De Nieuwe Band.

In uitgaanskrant NL70 van afgelopen week was nog de andere kant van het spectrum aan het woord. in de rubriek "Als ik burgemeester was...", werd marktkoopman Joost van de Wiel van de Boerenmarkt bij het Binnenhof (een betere wereld begint bij de Tweede Kamer) geïnterviewd:
NL70: " Als jij de burgemeester was..."
JvdW: "...dan zou ik de biomarkt een subsidie toekennen. Ik zou van dat geld een reclamebureau inhuren om de markt meer te promoten, door middel van flyers en posters. De biomarkt kan best wat meer aandacht krijgen."

Ook daar begint het marketingdenken enigszins door te dringen.