Japans marketingconcept: katten in een koffietent

Sinds een jaar of vijf bestaan daar kattencafés, ‘neko cafés’ (neko is Japans voor kat). Niet heel gek, Japan staat bekend om zijn liefde voor katten, maar de aanwezigheid van poezen in deze cafés heeft een iets andere insteek dan die van de Hollandse knorrige, loslopende kroegkat.

Het marketingconcept van deze neko cafés bestaat uit: geld betalen (ongeveer 9 euro per uur) om in de buurt van de slapende, wandelende, liggende en zittende katten te mogen zijn.

Doelgroep zijn hippe, jonge stellen tussen de 20 en de 30 jaar. Singles komen er ook, maar de cafés richten zich op de stelletjes die vooral in het weekend komen. De singles komen meer gedurende de werkweek.

Maar er is een catch (of eigenlijk juist geen ‘catch’): de katten mogen niet worden wakker gemaakt, meestal niet worden opgepakt of geknuffeld. Aaien mag wel natuurlijk.

Er zijn nu zo’n 100 kattencafés in Japan, 50 in de stad Tokio.

Ze staan op deze kaart.
Een van die cafés is Cat Cafe Calico, een mix van een dierenwinkel en een koffietentje. Je betaalt entreegeld en dan kun je een tijdje met de ongeveer 19 katten rondhangen.

Een van de oorzaken voor deze trend is dat ruimte zeer beperkt is in de Japanse steden en mensen niet altijd thuis ruimte voor poezen en katten hebben, maar wel behoefte hebben aan de warmte van deze beestjes. (Je kunt in Japan ook dieren huren zodat je met een hond kunt wandelen, of een fret knuffelen.)

Een Japanner over waarom hij naar een catcafé gaat: ‘Het is voor mij lastig om katten te hebben. Ik werk en heb niet de tijd om goed voor ze te zorgen’.

De Japanse cultuur is een hygiënebewuste cultuur, maar dat staat deze trend niet in de weg. De kattencafés worden goed schoongehouden. Er wordt veel gestofzuigd, mensen moeten hun handen wassen voordat ze de katten mogen aanraken en de schoenen gaan uit.

Op de site van de neko cafés zie je filmpjes van de katten, sommige katten hebben blogs en de kattenavonturen worden nauwlettend bijgehouden.