De zussen Van Keep groeiden op in een gezin met nog twee oudere zussen en een broer. In huize Van Keep was alle ruimte voor ontwikkeling. Mayke: ‘Onze vader was economisch adviseur in de tijd dat marketing vanuit Amerika overwaaide - hij heeft nog geholpen met de introductie van het marketingvak in Nederland - startte op een gegeven moment zijn eigen adviesbureau. Best stoer in die tijd, met vijf kleine kinderen.
Ieder mens heeft wel een verhaal
Sybrig: ‘Onze moeder ging na mijn geboorte, ik ben de jongste, aan de slag als psychotherapeut en werkte in een wereld van bevlogen mensen, mannen met lange baarden en flower power-jurken. Onze vader werkte met mensen in driedelig grijs. Wat wij daarvan hebben geleerd is dat je met iedereen moet kunnen praten, dat je niets vreemd moet vinden en dat ieder mens wel een verhaal heeft. Wees nieuwsgierig was de boodschap die wij meekregen.’
Mayke: ‘Toen ik een jaar of 16 was, nodigden mijn ouders eens in de een à twee maanden mensen uit hun vriendenkring uit om te komen praten over hun vak of over een maatschappelijk onderwerp. Omdat ze vonden dat wij, en al onze vrienden, want die waren ook uitgenodigd, die werelden ook moesten leren kennen. Ik kan me nog herinneren hoe passievol die mensen vertelden over hun vak en over de invloed op de maatschappij die dat vaak had. Geweldig mooie en inspiratievolle avonden waren dat.’
Sinds 2008 hebben de dames die beiden hun eigen adviesbureau runden, de krachten gebundeld en Issuemakers opgericht. Samen met een team van twintig medewerkers adviseren en ondersteunen zij organisaties bij het aanscherpen van hun maatschappelijke ambities om deze vervolgens om te zetten in een positieve invloed op organisatie en samenleving.
Sybrig: ‘Ik hield me vooral bezig met public affairs, lobby en onderzoek, veelal in het politieke speelveld en Mayke had haar eigen pr- en communicatiebureau en was meer gericht op de samenleving. Op een gegeven moment was ik op zoek naar een communicatiespecialist voor opdrachtgevers waar je meer voor nodig hebt dan alleen lobby.’
Konden wij samen van één plus één, drie maken?
Mayke vult aan: ‘We zijn toen bij mij aan de keukentafel gaan zitten en hebben bekeken of één plus één, drie kon worden. We stelden ons de vraag wanneer wij het leuk zouden vinden om op zondagochtend om acht uur de laptop open te klappen. Zo kwamen we erachter dat we in het weekend graag vroeg opstonden als we konden werken aan opdrachten of voor opdrachtgevers waarvan je denkt dat zij iets aan de maatschappij bijdragen. Dat hebben we van onze ouders meegekregen – die maatschappelijke betrokkenheid.’
Is er een verschil in het runnen van een bedrijf met een zakenpartner of met een familielid? Mayke: ‘Absoluut. Wij zijn opgevoed met dezelfde cultuur en dezelfde normen en waarden. Je kent elkaar door en door dus je spreekt elkaar makkelijk aan en ook kun je eerlijk en kritisch zijn, daar hebben we allebei behoefte aan dus dat werkt heel prettig.’
Hoe zien de dames de toekomst? In koor: ‘Voorlopig vinden we dit advieswerk nog hartstikke leuk, maar stel dat we hiermee zouden stoppen, dan zouden we toch samen weer iets gaan doen. Nog een boek schrijven over ons vakgebied bijvoorbeeld, of een maatschappelijk project opzetten. Dit werk is veel te leuk.’
