‘Als een ouder zegt: “Ik ga mijn kind ophalen van school”, dan is niemand verbaasd. Maar een dochter die zegt: “Ik ga de billen van mijn moeder afvegen”, dan zijn de meesten verwonderd', zegt Julius Ponten, filmproducent bij New Amsterdam. Hij was samen met Jelani Isaacs (producer en co-oprichter) medeverantwoordelijk voor de productie van Moeder aan de lijn en de merksamenwerkingen eromheen.
De documentaire ging in première op het Nederlands Film Festival en werd afgelopen week uitgezonden op NPO2. Regisseur Nelleke Koop volgt op een intieme manier drie vrouwen die zorgen voor hun hulpbehoevende moeder. De film moet een gesprek over mantelzorg op gang brengen, zegt Ponten. ‘Plekken in het bejaardentehuis worden schaars, waardoor naasten vaker zorgtaken op zich nemen. Maar mantelzorg verlenen heeft impact op iemands leven. Dit willen we op de kaart zetten om het taboe te doorbreken.’
Ander jasje
Om het gesprek te openen is New Amsterdam samenwerkingen aangegaan. ‘We willen niet dat het bij een eenmalige uitzending op televisie blijft, maar de boodschap vertalen naar meerdere platformen.’ Hiervoor heeft het bureau een campagne opgericht met gemeentes, lokale media en mantelzorgorganisaties.
De partijen organiseren naar aanleiding van de film bijeenkomsten met geïnteresseerden. ‘De campagne is niet om iets te verkopen, het is een voortvloeisel van dezelfde thematiek in een ander jasje’, verklaart Ponten. Hierbij is het van belang dat de film voor het merk relevant is, vult Jelani Isaacs aan. ‘Dit is per vraagstuk anders.’
Zijn de samenwerkingen met gemeentes voor Moeder aan de lijn relevant? Ponten: ‘De overheid moet bezuinigen op zorg, waardoor het geen vanzelfsprekende partij is. Maar gemeentes hebben baat bij deze film omdat zij de thuiszorg mede financieren. Het is voor hen van belang dat dit in goede banen wordt geleid. Tijdens de bijeenkomsten kunnen mensen kritisch zijn over het huidige wetsysteem en met elkaar praten over dit onderwerp.’
Tastbaar middel
Film is een tastbaar middel om een onderwerp aan te jagen, vult Isaacs aan. ‘Organisaties gaan meer nadenken over hun positie in de samenleving en wat zij voor de maatschappij kunnen betekenen. Dit kunnen zij met film uitdragen door een relevant onderwerp te kiezen en dat op een emotionele manier te belichten.’ Isaacs denkt niet dat de inmenging van commerciële partijen afbreuk doen aan de geloofwaardigheid: ‘Een relevante samenwerking kan de boodschap juist versterken. Met verschillende samenwerkingen kun je verschillende doelgroepen bereiken. Dit maakt impact.'
Op de vraag hoe New Amsterdam de impact van film meet, antwoordt Ponten: ‘We hebben geen vaste procedures om de invloed te meten. We kijken naar de kijkcijfers, media-aandacht en hoe mensen op de film reageren. Zo proberen we voor meer bewustzijn te zorgen.’
Daarnaast, zegt hij, kun je impact op verschillende manieren maken. ‘Iets op de agenda zetten is ook een vorm van invloed uitoefenen. Een zaklamp op een onderwerp schijnen in de context van het heden kan ook effect hebben.’
Wanneer dim je het felle licht van deze zaklamp? Isaacs: ‘Op een gegeven moment ben je uit gefilosofeerd over het onderwerp. Dit betekent niet dat je daarover niet meer wil nadenken, maar daarna kun je een andere invalshoek kiezen of een nieuw thema aandragen. Het belangrijkste is: de film en samenwerkingen moeten te allen tijde relevant zijn.’
