Deze week was Japie Stoppelenburg van bureau Truus, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week. Vijf dagen lang deelde hij zijn inspiratie op de Facebook-pagina van Nils Adriaans (één bijdrage per dag).
Japie over zijn week: 'Als ik alle random pic(k)s die me opkwamen deze week op een rijtje zet, zie ik dat ik continu bezig ben met een soort "gouden middelpunt". Altijd proberen de sweet spot te vinden tussen mensen en technologie, nieuw en bekend, links en rechts, jong en oud, ga zo maar door. Dat klinkt ook door in Truus natuurlijk (bij Truus - vernoemd naar mijn moeder - maken we reclame voor echte mensen, niet alleen voor grachtengordelmillennials). Ik ben op m’n best — zowel als creatieve maker als ondernemer, denk ik — op het spannende snijvlak tussen kunst en business. Tussen early adopter en mainstream. Hoe kun je iets maken wat artistieke/creatieve waarde heeft, maar iedereen wel snapt? Op dat middelpunt gebeuren volgens mij de vetste dingen.'
Hier zijn 5 pic(k)s:
1. Rabbit Hole (podcast van The New York Times)
'Kranten hebben het niet makkelijk. Nieuws is natuurlijk overal te vinden tegenwoordig, en als we al besluiten om een "ouderwetse" nieuwsbron te raadplegen doen we dat vooral niet meer op papier. Deze onomkeerbare ontwikkeling vormt echter wel een grote uitdaging, want fake news is één van de grootste crisissen waar we als maatschappij mee moeten dealen - terwijl juist goede, journalistieke, financieel gezonde kranten zouden daar tegenwicht aan kunnen bieden.
Het is super-interessant om te zien hoe The New York Times omgaat met digitalisering. Ze zijn hun complete businessmodel aan het veranderen naar een digitale abonnementsstructuur en doen dat ongelofelijk goed met een uitstekende app en veel nieuwe vormen van nieuws. Bijvoorbeeld hun podcasts. Mijn favoriet Rabbit Hole gaat zelfs specifiek over het probleem van fake news, filter bubbles en radicalisering door het internet.
Een must-listen als je je afvraagt hoe het toch kan dat gekkies als QAnon en Viruswaanzin ook zoveel voet aan de grond kunnen krijgen in een progressief, doe-maar-normaal land als Nederland.'
2. R.I.P. SOPHIE - 'Een muzikaalportaal naar de toekomst' is niet meer...
'Op 30 januari verongelukte muziekproducer SOPHIE in Griekenland. Daar was ik echt rouwig om. Voor mij was SOPHIE namelijk een muzikaalportaal naar de toekomst: een transgender vrouw met een dystopische kijk op technologie en kapitalisme. Ze maakte hypercomplexe beats zonder ooit een instrument aan te raken, en haar kunst zat vol shock-value; speciaal voor luisteraars die niet zo snel onder de indruk zijn en een korte aandachtsspanne hebben.
Een acquired taste natuurlijk want waar ik omver wordt geblazen door de creativiteit in iets als Ponyboy, krijg ik vooral vervreemde reacties van vrienden. Maar geloof me: over 30 jaar vergelijken we SOPHIE met wat er dan op de radio is en zeggen we: wow, wat was zij haar tijd vooruit.
Wat SOPHIE extra interessant maakt is dat ze ongelooflijke invloed heeft gehad op mainstream muziek, ook al kent niemand haar naam. Madonna en McDonald's gebruikten haar beats, en twee van de beste rappers uit Compton — Vince Staples en Kendrick Lamar — vroegen SOPHIE voor één van hun beste tracks. Hoe vet is dat eigenlijk: dat een verlegen Schotse transvrouw een snoeiharde beat produceert voor twee zwarte heteromannen uit Compton. Als dat niet de toekomst is…!'
Lees ook: Rusteloze dj, producer en vernieuwer van de pop Sophie (34) overleden na dodelijke valpartij
3. Sea Shanty TikTok - 'Oh oh oh, wat voelde ik me te goed, te oud, te slim voor TikTok'
'Oh oh oh, wat voelde ik me te goed, te oud, te slim voor TikTok. Ga toch niet een app voor kinderen downloaden, joh. Doe normaal. Maar inmiddels zijn we een half jaar verder en I’m obsessed.
Wat ik eindeloos fascinerend vind aan TikTok is dat je een ontzettende duidelijke schifting ziet in twee type mensen: je hebt de knappe, aandachtsgeile influencer types die dansjes doen in hun te strakke onderbroek voor likes, en je hebt de verlegen nerds die eindelijk de tools hebben om creatief, hilarisch en inspirerend te zijn. Ik heb het gevoel dat die tweede groep de duidelijke overhand heeft op TikTok, maar ook gewoon mijn #fyp zijn (ieders For Your Page wordt gevuld door TikTok op basis van wat je eerder (veel) hebt bekeken, red.).
Naast Ratatouille The TikTok Musical is het meest bijzondere wat er op TikTok ontstond afgelopen jaar toch wel de Sea Shanty Tok waarin kinders over de hele wereld samenwerkten om oude zeemansliederen nieuw leven in te blazen. Zonder reden, gewoon omdat het mooi is. Misschien komt het toch nog goed met GenZ ;)'
The Wellerman - TikTok Sea Shanty mashup
En nog een zeemanslied Tok My Mother Told Me
4. Publiek rapt Nicki Minaj’s 'Monster' verse - 'Hier krijg ik gewoon serotonine van'
'Hier krijg ik gewoon serotonine van. In een live interview op een podium zegt rapper Nicki Minaj de woorden “fifty thousand for a verse”. Dat is een kreet die ze ook gebruikt in haar featured verse in Kanye West’s “Monster”. Iemand in het publiek schreeuwt het volgende zinnetje “no album out” en onafgesproken rapt het publiek vervolgens de rest van de verse woord-voor-woord.
Die ene verse uit 2010 is zo iconisch dat het Nicki Minaj voor altijd op de kaart zette als rapper. Zelfs Adele rapte ‘m in haar Carpool Karaoke. Ongelofelijk eigenlijk, vooral als je je bedenkt dat “Monster” aanvankelijk geen single was, niet op haar eigen album staat en dat ook Jay-Z en Rick Ross op die track verschijnen.
Wat ik bovendien cool vind om over na te denken is dat Nicki Minaj natuurlijk al jaren aan de weg timmerde zonder erkenning. Kanye twijfelde zelfs of hij dit liedje wel op het album zou zetten. Maar hij deed het, dat album was ongelofelijk succesvol en nu kennen we allemaal de naam Nicki Minaj. Vaak is bekend worden ook gewoon een kwestie van geluk.'
Kanye West - Monster [Explicit Lyrics] met Nicki Minaj's verse vanaf 3.42
5. 'De hernieuwde bewustwording van institutioneel raakt ook Bon Appétit Test Kitchen met een mokerslag'
'Ik kan niet genoeg benadrukken hoe vaak ik praat over de Bon Appétit Test Kitchen (ask anyone bij Truus) omdat het naar mijn idee een geweldige microkosmos is van alles waar we als generatie mee te maken hebben.
Allereerst is er de kracht van YouTube. De charismatische chefs van het foodmagazine Bon Appétit in New York worden voor de camera gezet en bereiken ongelofelijke sterrenstatus door hun recepten, diversiteit en slimme content formats. Het is een weergaloos success voor Condé Nast en laat zien dat online media een gigantische inkomstenstroom kunnen vormen.
Dan komt Covid, en de chefs moeten allemaal vanuit huis werken. Wat blijkt, net als in reclame: het kan prima op afstand. De productiewaarde daalt aanzienlijk, maar de charme en energie van de sterren is even on par/high als altijd. Je hebt helemaal geen geld of grote crew nodig om iets leuks te maken; als de creativiteit er is, komt het publiek ook.
Maar dan komen de protesten na George Floyd en de hernieuwde bewustwording van het institutioneel racisme in de wereld. Die raken ook Bon Appétit met een mokerslag. Eén van de chefs op het YouTube-kanaal, Sohla El-Waylly, onthult namelijk dat de witte chefs veel meer betaald krijgen dan de chefs met een andere huidskleur. De hoofdredacteur wordt per direct ontslagen, bijna alle populaire chefs verlaten het kanaal uit protest, en de witte chefs moeten dealen met het effect van hun privilege. Daar is een hele interessante podcast over, want zoiets ontstaat natuurlijk over jaren van subtiele ongelijkheid (niet anders dan in de reclamewereld).
Vervolgens merk je dat de chefs nieuwe manieren ontdekken om geld te verdienen met hun creativiteit. Sohla is inmiddels freelancer en haalt miljoenen views binnen als persoonlijkheid op allerlei verschillende kanalen. Het meest interessante voor mij zijn Carla Lalli Music en Molly Baz die beide een receptenclub zijn gestart op Patreon (een direct-to-consumer platform voor creatieven). Voor een paar euro per maand krijg je een recept en video in je inbox. Geen miljoenen views meer voor die dames, maar met een relatief kleine groep loyale en enthousiaste fans kun je ook je maandelijkse lasten betalen en doen wat je leuk vindt.'
Komende week is Cyril van Sterkenburg, directeur en creative strategist Vandejong Creative Agency en ADCN-bestuurslid, curator van #RPOTDFAW.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!