Deze week is Margriet de Kroon, Marketing Director van YoungCapital en Jobbird.com, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week.
Margriet over haar week: 'Voor deze rubriek ging ik eens goed nadenken wat mij inspireert en ik moet zeggen: ik vond het lastiger dan verwacht! Want wanneer inspireert iets je?
Uiteindelijk is het leven denk ik mijn inspiratiebron. De mensen die je ontmoet, de plekken die je bezoekt, de smaken die je proeft en de verhalen die je leest of ziet. Daarom zal ik iedere dag een stukje inspiratie kiezen uit de dingen die mij blijvend interesseren. Sommige inspireren mij als marketeer, sommige gewoon als mens.'
Hier haar 5 bijdragen:
1. 'Chanel Coco Mademoiselle is al jaren mijn favo luchtje'
'Ik laat mezelf in mijn werk eigenlijk altijd inspireren door modemerken. Ik vind het heel tof als je juist ook als “niet modemerk” modisch kunt zijn. Want waar modemerken juist zo goed in zijn is emotie overbrengen en een verhaal vertellen.
Het merk dat ik al jaren het meest bewonder is van Chanel. Ik vind het zo knap als je in de jaren '20 van de vorige eeuw ontwerpen maakt die tot op de dag van vandaag actueel zijn. Tijdloze klasse - en daarom voor mij altijd een van de weinige haute couture merken die ik echt heel vet vind.
De eigenzinnigheid van het merk vind ik fantastisch. Wist je dat Coco Chanel bijvoorbeeld een pionier was met broeken voor vrouwen en dat zij degene was die de little black dress introduceerde en de Bretonse top? Ook heel tof gedaan: een losse website die alleen maar over de rijke geschiedenis van het merk gaat.
Met de geuren en make-up is Chanel gelukkig toegankelijk voor een grote groep mensen en zo is Chanel Coco Mademoiselle al jaren mijn favo luchtje. Als ik dan ‘s ochtends het flesje pak en een spuitje doe, voelt het gewoon meteen als een beetje extra klasse. Dat is toch knap als een merk dat weet te bewerkstelligen?
En ik ben niet zo van de inspirational quotes maar deze van Coco wilde ik jullie toch niet onthouden: "Wie onvervangbaar wil zijn, moet zich blijvend onderscheiden." Die vlieger gaat zowel op voor merken als voor mensen, denk ik.'
2. 'Het besef dat vooruitgang niet altijd verbetering betekent, is soms een hele rustgevende gedachte'
'Misschien word je wel het meest geïnspireerd door op nieuwe plekken te komen. Maar er is voor mij één bestemming waar ik (als mens) altijd weer geraakt word. Dat is omdat het de plek is waar ik zo ontzettend blij en rustig van wordt: Italiē, en dan in het bijzonder Rome.
Wat een heerlijke stad! Schoonheid en lelijkheid liggen er zo dicht bij elkaar. Iedere keer als ik daar ben word ik weer verliefd op het land en de cultuur. Het is zo bijzonder dat veel van onze “beschaving” hier is begonnen, je hebt er fantastisch eten en natuurlijk prachtige kunst, maar bovenal is het allemaal zo enorm charmant en stijlvol.
Mijn schrijfkunsten zijn niet goed genoeg om het gevoel dat ik heb bij Rome en Italië op papier over te dragen. Dus mocht je denken, hoezo kiest ze voor deze plek? Kijk dan echt eens de film La Grande Belezza (tragisch, maar o zo mooi gefilmd), kijk op Netflix seizoen 2 van Masters of None (waar Dev naar Modena afreist om de beste pasta’s te leren maken) en lees het boek La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer (speelt zich af in Genua en is echt een te gek boek!) Als je dan nog geen liefde voor Italië voelt, dan wil ik je niet kennen ;)
Maar om terug te komen op het stukje inspiratie: Italië is voor mij een plek waar de tijd soms stil lijkt te staan, waar het niet gaat om wat er gaat komen, maar om wat al geweest is. Voor iemand als ik die altijd bezig is met plannen maken, is dat een heerlijk gevoel wat ik ook altijd probeer vast te houden na een vakantie. Het besef dat vooruitgang niet altijd verbetering betekent, is soms een hele rustgevende gedachte.'
3. 'Ook ik heb helaas wel eens gehoord dat ik met mijn blonde haren nooit serieus genomen zou worden'
'Ik vind het altijd heel mooi als grote merken met advertising ook nog een statement willen maken en op die manier echt impact kunnen hebben op de maatschappij.
Het zal voor iedereen die mij of mijn werkgever een beetje kent geen verrassing zijn dat ik een groot voorstander ben van meer vrouwen aan de top. De campagne “In Women We Trust” van Donna Karan uit 1992 vind ik dan ook (zeker voor begin jaren '90) echt te gek.
Hoewel door Karan zelf niet bedoeld als feministische campagne, heeft ze met deze printcampagne heel wat losgemaakt. Ik vind het vooral heel mooi om te zien dat de powervrouw in deze ads zich kan en mag kleden als een vrouw.
Helaas leeft ook in 2020 bij veel mensen altijd nog het beeld dat topvrouwen vooral eigenschappen moeten hebben die we traditioneel als “mannelijk” bestempelen, zijn er nog steeds veel vooroordelen als je als vrouw uiteindelijk wel de top bereikt en heb ook ik helaas wel eens gehoord dat ik misschien beter mijn haar kon verven, want met mijn blonde haren zou ik nooit serieus genomen worden. Kortom, nog een lange weg te gaan en daarom is deze campagne vandaag mijn random pic(k) of the day!'
4. 'Ik zit altijd met Shazam in de aanslag tv te kijken'
'Ik kijk graag series en films en haal daar veel creatieve inspiratie uit voor mijn werk. Wat ik met name heel interessant vind is de combinatie van muziek en film. Ik zit dan ook altijd met mijn Shazam in de aanslag tv te kijken. Er is een aantal nummers die ik niet meer los kan zien van een bepaalde scène of serie. De muziek is dan zo bepalend geweest voor hoe je de serie ervaart en of het je bijblijft. Daarom vandaag als random pic(k) een aantal in mijn ogen epische series waar de muziek mij van is bijgebleven. Komt-ie:
De meest iconische seriemuziek vind ik, denk ik, de muziek van Angelo Badalamenti voor Twin Peaks. Het mysterie van de serie wordt zo goed gevangen in de muziek. En waarschijnlijk voor de meeste mensen wel bekend, maar Moby gebruikte gewoon Laura Palmer’s Theme voor zijn debuutsingle Go. Ook een leuk weetje: de midi notatie van het nummer vormt, als je er een uitdraai van maakt, hetzelfde patroon als het stadje Twin Peaks (zie afbeelding). Dit was overigens toevallig volgens de makers - cool toch?
Een van mijn favoriete series van het moment is The Young Pope (seizoen 2 heet The New Pope) en hier worden hele toffe dingen gedaan met muziek en beeld. De muziek is eigenlijk heel atypisch voor de thematiek in de serie. Eigenlijk moeilijk uit te leggen, dus als je het niet kent, ga dan snel kijken. Check in ieder geval even de opening van het tweede seizoen. Sexy dansende nonnen en een disco kruis, wat wil je nog meer? Het nummer is van Sofi Tukker en heet Good Time Girl. Lekker nummertje in de auto ook trouwens.
En deze track, Levo van Recondite, wordt in veel scènes gebruikt en vind ik echt een te gekke beat; check bijvoorbeeld deze scène waar Levo onder ligt.
Nog een van mijn favorieten, waarbij de muziek wederom bepalend was voor de sfeer in de serie: seizoen 1 van True Detective. De serie is broeierig, sluimerend en melancholisch, net als de muziek. Ik ga stiekem wel goed op een beetje folk/country muziek. Niet alleen de title song The Angry River, maar ook het zeurende Lungs van Townes van Zandt passen heel goed bij het moerassige landschap van het zuiden van de VS waar dit seizoen zich afspeelt.
Oké, nog eentje dan die ik toch even wilde vermelden tenslotte: wie denkt er bij het nummer You Can’t Always Get What You Want niet aan Hank Moody uit Californication?'
5. Fanmade film: beter dan het origineel
'Mijn laatste pic(k) is een mooi voorbeeld van hoe film en muziek soms ook bij elkaar kunnen komen zonder dat het bij elkaar bedacht is. Een Radiohead-fan maakte namelijk een alternatieve clip voor het nummer Everything in its Right Place (ook bekend van de film Vanilla Sky).
De beelden zijn van een korte film, Backstory van Joschka Laukeninks, over de vergankelijkheid van het leven (ook een aanrader). Maar ik vind juist de combinatie met de Radiohead song fantastisch en eigenlijk beter dan het veelgeprezen Backstory.'
Zie de clip hieronder en hier het origineel.
Komende week is Aad Kuijper, oprichter van reclamebureau Alfred International en copywriter, curator van #RPOTDFAW
