Wie Nederland in- of uitreist met het vliegtuig moet door een slurf met Rabobank branding. Alleen als je bij de budgetpier moet zijn blijft dit je bespaard. Passagiersbruggen zijn niet voor Easyjet-passagiers. Zij die door de motregen over het asfalt naar de terminal moeten lopen, worden niet lastiggevallen met grootspraak over internationaal zakendoen. In plaats daarvan moeten ze een kilometer sjokken langs Vodafone-affiches.
Maar alle andere reizigers op Schiphol moeten ingeprent krijgen dat Rabobank ‘A global bank true to its roots’ is. Slurven zijn beletterd met frasen als ‘Innovative business requires an entrepreneurial banking partner’, geflankeerd door een hooghartig kijkende Camiel Eurlings look-alike.
Of je ziet een man met zilverwit haar op de achterbank van zijn Audi met chauffeur, de lichtjes van een containerterminal flonkerend op de achtergrond, nagloeiend van de deal die hij heeft gemaakt. ‘Global growth starts with local expertise.’
Vlak voor de paspoortcontrole staat een wandvullend beeld van de aarde vanuit de ruimte. ‘Your new perspective’ staat er in hoofdletters. Maar er is niks te zien, behalve een QR-code in de hoek en een logo van ING Commercial Banking. Niemand maakt zich los uit de rij voor de marechaussee om met z’n smartphone de code te scannen en uit te zoeken waar dit over gaat.
In hun binnenlandse campagnes laten Nederlandse banken dit soort clichématige borstklopperij steeds vaker achterwege. Maar op de reclameborden van Schiphol is het nog 2007. Hier durven banken nog bombastisch te doen.
Misschien dat het hart van hun eigen medewerkers een sprongetje maakt wanneer ze door de slurf schrijden. Een wereldspeler! Dat ben ik dus ook! Misschien dat sommige buitenlandse reizigers zelfs geloven wat er staat.
Maar dat zijn dan weer de mensen die nooit van dingen als het Libor-schandaal of de nationalisatie van ABN Amro gehoord hebben en dus per definitie niet de doelgroep zijn van dit soort branding.
Je kunt beter naar Engeland vliegen. In Britse slurven word je verwelkomd door HSBC. ‘In the future, even the smallest business will be a multinational.’ Er staat een kinder-limonadekraampje bij met prijzen in yen, dollar en euro. Ik was anderhalve seconde ontroerd.
