Exact 20 jaar geleden won Henk Boersen (1977) als drummer van Lemonseven de Grote Prijs van Nederland. Voordat hij zijn professionele leven begon, had hij ‘geweldige jaren’ op podia als Paradiso, De Melkweg en Parkpop waar hij zijn dromen zag uitkomen en bovendien de eerste stappen in zijn latere vakgebied zette. Boersen: ‘We moesten onze eigen marketing doen in een tijd zonder Facebook, Instagram of TikTok. We zaten nog op Limewire en Napstar, met Hyves en Myspace waren we aan het experimenteren.’
De ervaring gaf richting, maar met Lemonseven werd het uiteindelijk niets, hoewel hij ‘lekker door kon’ met z'n coverbandje The Smoking Barrels. ‘We hebben overal en nergens gespeeld, tot op Trafalgar Square in Londen toe.’
Nog steeds drummer
Muziek is voor de ‘baas’ van Glasnost nog altijd bepalend voor zijn moods, ritme en inspiratie. In zijn werk bij Glasnost speelde hij dezelfde rol als in zijn band. Wouter Glaser, met wie hij het opbouwde, was de leadzanger, de man in de schijnwerpers. Boersen gaf op de achtergrond het ritme aan. ‘Ik zie het als mijn rol om het fundament te leggen waarop het team kan bouwen. Waar ze houvast vinden en samen boven zichzelf uit kunnen stijgen.’
Hij refereert veelvuldig aan verhalen uit de muziek. Van anekdote tot metafoor. Bij Glasnost staat een platenkast waarin iedereen zijn eigen plaat heeft. Lp’s van collega’s die het verhaal van hun leven vertellen. Vrolijke en treurige verhalen ter inspiratie. Boersen selecteert hier zijn top-6 van muziekproducties, een playlist met lessen voor marketeers en communicatieprofs.
David Bowie - Changes
Bowie was zijn tijd ver vooruit. Een echte vernieuwer en visionair. Een sterk merk in zijn verschijning (wie kent dat beeld van de bliksemschicht op zijn gezicht niet), maar ook in zijn muziek. Bowie doorbrak taboes en was een stijlicoon in de moderne popcultuur. Hij bleef altijd relevant en wist nieuwe doelgroepen aan te spreken vanuit zijn kernwaarden als artiest. Ik zie Glasnost graag als David Bowie in dat opzicht. Als je net start als bureau ben je nog helemaal hot and happening. Dat vasthouden en meegroeien met de tijd en die mate van relevantie behouden is niet eenvoudig. Je moet jezelf continu opnieuw uitvinden. Bowie deed dat geweldig.
Trent Reznor - Nine Inch Nails - Hurt
Dit is geen lp, maar een Youtube-video. Een geweldig verhaal over direct-to-fan marketing van Trent Reznor, de frontman van Nine Inch Nails. Het nummer Hurt is wereldberoemd, vooral ook door de cover van Johnny Cash.
Direct-to-fan communication was in de muziekindustrie door de komst van Napstar en Limewire al heel lang gaande. Artiesten moesten en konden vanaf dat moment zelf zorgen voor bereik, en ontdekten dat dat best lucratief was. Daar waren platforms zoals Myspace en ReverbNation de pioniers. Met de komst van Spotify en Apple Music veranderde het businessmodel weer, maar het marketingprincipe direct-to-fan is nog springlevend. Artiesten bouwen nu hun eigen apps voor de fans en strooien met nft's richting hun schare.
Trent Reznor deed zijn marketing op een geweldige creatieve manier. De formule die hij gebruikt is inspirerend omdat het over relevantie gaat, en over het belang van goede marketing-pr in combinatie met een goed product: CwF + RtB = €.
Betekenis: Connect with Fans and give them a Reason to Buy. Centraal staan verbinding en relevantie.
The Beatles - Here comes the sun
Optimistisch nummer. Gaat over zonnestralen op je gezicht die je zorgen even doen verdwijnen. Dat positieve past bij mij en mijn manier van leidinggeven. Ik ben een opportunist.
Wat we vooral van de Beatles kunnen leren is doorzettingsvermogen en hard werken. Ze schreven niet van de één op andere dag alleen maar nummer-1-hits, maar hadden eerst nachtenlang covertjes lopen knallen in kleine cafeetjes in Duitsland.
Natuurlijk waren ze uitzonderlijk, ontzettend talentvol, don't get me wrong. Maar de magie van een band ontstaat door te spelen, te spelen, en te spelen. Zo voel je elkaar blind aan en word je (niet iedereen) uiteindelijk de beste band ter wereld.
Bij een bureau is dat niet echt veel anders. Samen werken en samen groeien is belangrijk; dan ontstaat er chemie. Ik vind de persoonlijke groei van mensen in het collectief van het bedrijf belangrijk, dat ze bezig zijn met hun eigen persoonlijke missie. Daar word je uiteindelijk het meest gelukkig van. En je weet hoe het is: happy people, happy clients.
Dave Grohl, Foo Fighters. Everlong
Dave Grohl van de Foo Fighters en de drummer van Nirvana is een verhalenverteller pur sang. Zijn boek heet ook niet voor niets ‘The Storyteller’. Een must read als je het mij vraagt. Hij vertelt er over de onzekerheid die hem lang achtervolgde en die ik herken als drummer. Grohl was net zoals ik een autodidact en dacht: ik doe maar wat. Hij besloot les te nemen en kreeg direct te horen: ‘Je houdt je stokken verkeerd vast’. Toen was hij er direct klaar mee.
Grohl denkt groot en is tot op het bot gepassioneerd. Dat is zijn kracht. Elk album heeft ook telkens weer een uniek verhaal. Hij weet altijd te verrassen, bijvoorbeeld met zijn film over de Sound City studio, waar veel hitalbums zijn opgenomen, waaronder Nevermind van zijn eigen Nirvana. Belangrijk voor dat specifieke Sound City- geluid was de Neve 8028-mengtafel. Grohl kocht de mixer en besloot een korte film over de studio te maken als tribute, die toch wat langer uitpakte. Zijn debuut als regisseur, als ik me niet vergis.
Het verhaal dat hij vertelde tijdens muziekconferentie en -festival South by Southwest (SXSW) in 2013, laat zien dat je je passie moet blijven volgen. Wat anderen ook zeggen, je kunt meer dan je zelf of wat anderen denken. Het gaat vooral over het vinden van die eigen ‘stem’ zoals Grohl dat noemt. Gewoon even kijken.
Standing in the Shadows of Motown
Prachtige documentaire over de band achter de Motown. The Funk Brothers. Zij hebben meer hits dan the Beatles. Alleen kent vrijwel niemand deze gasten. Zij waren gewoon ‘het bandje’ van Berry Gordy (van Motown) dat alle liedjes inspeelde op de platen van onder andere, The Four Tops, The Temptations en Marvin Gaye. In de docu gaan de bandleden terug in de tijd. En dan komen de verhalen weer tot leven. Bijvoorbeeld van James Jameson, de bassist. Gaye wanhopig om Jamerson te laten spelen op What's Going On, ging allerlei bars af om hem te zoeken. Hij vond hem, te dronken om rechtop te blijven staan, maar niet te dronken om te spelen. Dus, liet hij hem de klassieke basslijnen van What’s going spelen, terwijl hij plat op zijn rug lag.
Het is echt een prachtig document dat elke muziekliefhebber gezien zou moeten hebben. Hoe die herkenbare Motown Sound tot leven is gekomen en nog steeds is. Dat is iets waar we met het bureau ook naar streven. Het is onze rol om merken te helpen om impact te maken. Zoals The Funk Brothers dat voor bijvoorbeeld Marvin Gaye deden. Als daardoorheen een onmiskenbaar geluid van Glasnost klinkt, dan ben ik daar heel erg trots op.
Prince - Purple Rain
Ik ben niet echt een heel grote Prince-fan.To be honest. Maar dit nummer is onlosmakelijk met mij en mijn vriendengroep verbonden. Dit is dan ook mijn plaat in de platenkast hier bij Glasnost. Purple Rain was het eerste, maar ook het laatste nummer dat ik als drummer ooit speelde. Het nummer heeft daarom altijd een speciaal plekje in mijn hart en brengt altijd mooie, maar ook emotionele herinneringen met zich mee. Een magisch nummer. Misschien wel de soundtrack van mijn leven.
