Wat voor het project normaal is, kan daarbuiten als onacceptabel gezien worden en omgekeerd. In een pas verschenen en gratis te downloaden KING-publicatie kijken VU hoogleraar Alfons van Marrewijk en Jaap Verkade met de antropologische bril naar grote complexe projecten en cultuur.
Grote projecten hebben te maken met een culturele gelaagdheid (bijvoorbeeld tussen project en onderaannemers), maar ook van een culturele heterogeniteit tussen verschillende groepen binnen het project (bijvoorbeeld de techneuten versus planners en de managers). Om projectmedewerkers aan het project te binden worden eigens symbolen, rituelen en ongeschreven regels gecreëerd. Het project narratief is het verhaal dat doel, intentie en de context van het project samenvat, eigenlijk de corporate story vertaald naar projectniveau. Pas wanneer dit project narratief breed binnen het project herkend en geaccepteerd is, kan er sprake zijn van een coherente projectcultuur. Soms kan dat te leiden tot een sterke identificatie met het project, waardoor er een te grote 'fighting spirit' ontstaat, wat kan leiden tot polarisatie tussen project en omgeving en partners. Een ander veel voorkomend fenomeen is de 'duikboot' waarbij, na het gunnen van contracten, de contractpartners elk met hun deel aan de slag gaan, om pas bij een conflict met elkaar aan tafel te gaan zitten.
Belangrijk om in dit kader in de gaten te houden zijn de fase-overgangen. In de planvormingsfase domineert het bestuurlijk politieke denken, terwijl in de uitvoeringsfase juist alles draait om het technisch realiseren van het project. Wanneer de overgang van de ene naar de andere fase mechanisch plaatsvindt kan dat resulteren in interne spanningen en botsingen binnen het project. Juist door het uitvoeren van overgangsritueel en het gebruiken van symbolen kan de faseovergang soepeler plaatsvinden. Maar dan blijft het een veranderkundige opgave om de nieuwe waarden bij de deelnemers aan het project geinternaliseerd te krijgen.
En waar ligt nou de taak om hier aandacht aan te geven? Volgens mij in eerste instantie bij de aan het project verbonden communicatieprofessionals, natuurlijk in samenspraak met het projectmanagement: een onderdeel interne communicatie en verandercommunicatie, wat wel eventjes afwijkt van de reguliere omgevingscommunicatie en projectcommunicatie met externe stakeholders.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!