De verkorte versie van de Pietje Bell lezing staat op de site van NRC-Handelsblad. Lees dit stuk! Luyendijk beschrijft aan de hand van de casus van het uitlekken van de brief van Ab Klink richting de NOS, dat er eigenlijk niemand was die onderzoek heeft gedaan naar de oorsprong van dit lek. Een collectieve blindheid voor een gegeven, dat wel eens heel belangrijk zou kunnen zijn om te bergijpen wat hier nou gebeurd was: een welbewuste lek van de rechtrvleugel van het CDA om de 'dissidente'Klink te wippen? Een persoonlijke vete tussen ..... en Ab Klink? Een eigen actie van Klink om de buitenwereld zicht te geven op het 'rotte binnenste' van zijn partij? Het antwoord op deze vraag zou wel eens hebben kunnen leiden tot een heel andere regering dan nu aan de macht is.
Natuurlijk beroept de NOS zich op geheimhouding van de bron, maar stelt Luyendijk, andere journalisten zouden daar niet in mee hebben moeten gaan. Maar ja, vanwege die 'cognitive capture', het leven onder de 'Haagse kaasstolp' is dat niet gebeurd. Aardig om te zien hoe de NOS vervolgens, in persoon van Hans Laroes reageert met een ingezonden brief in NRC: "mijn probleem met zijn redenering is dat hij fouten die hij denkt te zien, verabsoluteert tot algemeen geldende wetten. Die denkwijze suggereert dat de 'de' journalistiek, 'de' ambtenarij, 'de' politiek en 'de' lobbyisten een kleffe kliek vormen die elkaar in een gesloten systeem ter onderlinge bevrediging informatie toespelen. Het zal best eens gebeuren, maar Luyendijk laat, onbedoeld, alleen maar cynisme los op een mooi en nuttig vak." Toen ik dit las was mijn eerste vraag: is zo'n reactie niet het ultieme bewijs van het bestaan van die 'cognitive capture'?
Foto: NRC
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!