Twee prachtige mensen kruisen elkaar vluchtig. De man is wereldberoemd en rijk. Een grijzend acteur, met de looks van een zekere columnist. De dame is een tengere, donkere, pittige schoonheid. Alle ingredienten voor een stomende nacht zonder einde zijn aanwezig. Zeker als blijkt dat hun designvaliezen in de verwarring zijn verwisseld, zodat de knappe dame het perfecte excuus heeft om het mannelijke toonbeeld van perfectie te bellen, zogenaamd om haar doorzichtig roze negligé te ruilen voor zijn potente ooglapje.
Er wordt gedate in het Nespresso Cafe. Altijd gezellig. En een nacht vol porno met een grote p, hangt in de lucht. What else?
Maar bummer. De rijke stoere, knappe acteur, ready to score, valt keihard door de mand. In zijn koffer lagen niet alleen stoere lustopwekkende mannendingen, maar ook een trucklading zaaddodende, slappe, "mietjes Decaffeinato". Een aanblik die de mooie hitsige Voluto dame direct doet bevriezen. Geen caffeine? Dan wordt er niet geneukt! met Mister Decaffeinato. Een keiharde boodschap die zij hem, in weerwil van zijn kennelijke schoonheid en zelfverzekerde welstand, koeltjes mededeelt. Impotente koffie, dan toch ook zeker een impotente man?
Misschien doet Nespresso het niet expres zo. Maar de reclame met George Clooney en dat mooie meisje doet mij als “ook zo’n mister Decaffeinato man” veel pijn. Is het de hardroze kleur van onze pods? Is het het feit dat ik geen caffeine mag vanwege mijn hartje? Ben ik daarom soms een onneukbare geworden Nespresso? Niet iedere man kan toch zeker een Ristretto zijn!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!