Naming & Shaming in Polderland?

In het Urgentieprogramma zijn bereikbaarheid en economische dynamiek, kwaliteit van leven door een aantrekkelijk woon-, werk-, en leefklimaat en een klimaatbestendige delta (veiligheid) belangrijke invalshoeken en hoofdopgaven voor de toekomst. 33 mega-projecten zijn benoemd om dit te bereiken en, om te voorkomen dat dit alles in een moeras van goede voornemens en politiek gedraai verdwijnt is een onconventionele methode uit de kast gehaald om de bestuurders bij de les te houden: naming & shaming.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Toen ik hierover van de week hoorde bij een bijkeenkomst van Twynstra Gudde, betrokken bij meer dan 10 van de UPR-projecten, viel ik bijkans van mijn stoel. Is dit echt dan het einde van de polder-consensus-politiek? Een publiekelijk te kakken zetten van vertragende bestuurders en treuzelende ambtenaren? Het lijkt me dat je op deze manier pas echt een polarisatie en een bestuurlijke filevorming krijgt.

Heeft iemand van de webloglezers al iets gemerkt van dit naning en shaming, en denken jullie dat dit in Nederland ooit zou kunnnen werken?

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie