De fabrieken die vooral in lage lonenlanden produceren voor het sportmerk Nike zijn sinds kort met naam en toenaam bekend.
Het Amerikaanse bedrijf heeft als eerste wereldwijd opererend concern alle toeleveranciers bekendgemaakt, meldt het NRC op zaterdag.
In totaal gaat het om ruim 700 producenten van ballen, shirts en schoenen die veelal in Azië zijn gevestigd.
Critici zijn positief over de stap van Nike, omdat fabrieken tot nog toe bij de ontdekking van misstanden soms zo lang mogelijk hun opdrachtgevers geheim trachten te houden. 'Als ook andere bedrijven in onze industrie deze stap zouden zetten, kunnen we de bestaande problemen beter aanpakken. We kunnen dan samenwerken in het controleren van de arbeidsomstandigheden', zegt Hannah Jones, als vice-president wereldwijd verantwoordelijk voor het verantwoord ondernemen bij Nike.
De lijst van ruim 700 fabrieken is tegelijk met het maatschappelijk jaarverslag gepubliceerd.
Uit dat verslag blijkt dat er nog wel van alles mis is bij de toeleveranciers. Zo wordt bij meer dan de helft van de bedrijfsbezoeken (door Nike of door een onafhankelijke instelling) geconstateerd dat er te veel wordt overgewerkt. In sommige gevallen zijn vakbonden verboden of komt het salaris niet overeen met het aantal gewerkte uren. Bij ruim een kwart van de bedrijfscontroles wordt geconstateerd dat arbeiders, zonder onderbreking van één dag, meer dan zeven werkdagen actief zijn.
'Goed die openheid in het rapport van Nike, maar tegelijk is het treurig dat er nog zoveel mis is', stelt Ineke Zeldenrust, coördinatrice bij de kritische organisatie Schone Kleren Kampagne, in een reactie. Zij hoopt wel dat concurrenten een vergelijkbare openheid willen betrachten, waardoor het gemakkelijker wordt de misstanden te bestrijden. Nike kreeg in de afgelopen jaren veel kritiek te verduren over het gebruik van sweatshops, die in opdracht van Nike de producten maakten.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!