Inmiddels zijn de managers van nu vooral afkomstig uit generatie X (geboren tussen 1960 en 1975). Volwassen geworden in de economisch moeilijke jaren tachtig. Economische crisis en de opkomst van infornmatietechnologie als bepalende factoren. Baanzekerheid en een lange carrière is voor deze groep een belangrijke houvast. Heel anders is dat bij de volgende generatie Y, die hun relatie met een organisatie laten bepalen door wat ze daar voor terugkrijgen en maar al te graag van baan wisselen als heb dat direct voordeel oplevert. Een enorme keuzevrijheid ervaart door de economische groei uit de jaren negentig en veel waarde hecht aan zelfsturing en flexibiliteit van werken. En dat geldt in het kwadraat voor de jongste generatie die niet anders gewoon is dan om continu online te zijn, te multitasken en het opereren in netwerken als natuurlijk ervaart.
Het boek van Risseeuw gaat over leiderschapsstijlen, maar kan natuurlijk ook worden doorvertaald naar de communicatie tussen generaties: welk type communicatie moet de manager uit generatie X inzetten om zijn team bestaande uit een mix van Y en Einstein te mobiliseren? Aansluiten op hun belevingswereld en koppelen aan de voor hen belangrijke waarden.
Zijn er voorbeelden van dergelijke typische cross-generatie-communicatie?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!