door Nick Maas
Donderdag 8 oktober, één van de eerste dagen waarop de optimisten onder ons op hun donder krijgen van het weer voor het nog steeds dragen van een zomerjas. Binnen, in een B.Amsterdam waar de verwarming juist diegene straft die modieus hun jas willen aanhouden, druppelen de eerste toeschouwers binnen. Zij zijn onder de gelukkigen (zei de ReclameRidder pocherig) die een kaartje wisten te bemachtigen voor de tweede Meesterklas, die naar goed voorbeeld van de eerste editie ook binnen korte tijd uitverkocht was. Op het podium – oké, de vloer – stonden ditmaal Hans van Dijk (Skipintro), Pim Gerrits (Lemz) en Jordi van de Bovenkamp (Boomerang Create). Drie bazen die ons, rookies in de reclame, kwamen uitleggen hoe met weinig woorden veel verteld kan worden.
Aan Hans van Dijk de eer af te trappen. Zijn presentatie, genaamd 'the rise & fall of the copywriter' (een naam waarvan hij aangaf dat deze nergens op sloeg, maar wel mooi stond), nam ons in elkaar rap opvolgende sombere zwarte sheets mee door de geschiedenis van copy. Enkel onderbroken door een voorzichtige ‘mag het misschien wat harder?’ raasde de mompelende reclameveteraan van oneliner naar oneliner. 'Lezen van een scherm is als soep eten met een vork' werd opgevolgd door 'luiheid is het begin van creativiteit', welke ook weer opgevolgd werd door een dijk van een zin, maar we gaan niet alles verklappen.
Afsluitend aan zijn relaas deelde hij zijn manifest ‘copywriten in tijden van oorlog’ (een naam waarvan ik denk dat deze nergens op slaat, maar wel mooi staat). ‘Vergeet tekst, bedenk een idee’ en ‘stop met commanderen’ (want: doe eens aardig, je wil toch geld van me?) werd ons meegegeven, waarna hij nog enkele tips deelde waarvan vooral zijn betoog over waarom meer weten dan de klant goede ideeën oplevert bleef hangen. Daarna vroegen mensen zich dingen af en gaf Hans daar antwoord op.
Niks pauzes, door naar de volgende spreker. Dat is Pim Gerrits. Die ken je van KesselsKramer en Lemz, of niet, maar dan moet je even Googlen. Pim staat bekend om zijn long copy en sprak op onze short copy avond. Dat klinkt alsof er een hartig woordje met de verantwoordelijke ridder gesproken moet worden, maar dat bleek een prima keuze. Pim had namelijk een boel te vertellen en deed dat enthousiast. Goede short copy zegt heel veel met heel weinig, maar – zo geeft Pim aan – dat betekent in tegenstelling tot wat vaak gedaan wordt níet dat je dan de briefing maar tot zo min mogelijk woorden moet reduceren. De truc is om het menselijk en authentiek te maken. Klinkt als loze termen, maar wanneer hij met voorbeelden komt als 'the smallest coffins are the heaviest', 'passengers, this isn’t your captain speaking' en 'in a fire, they stop being your friends' blijkt dat klank bedriegt.
Goede copy opent met een paar woorden een wereld in je hoofd. Zelf kan hij er ook wat van, getuige zijn werk voor bijvoorbeeld de herintroductie van Ben (Ben er weer). Afsluitend deelt ook hij enkele tips. ‘Zeg niet wat je wil zeggen, zeg wat je wil horen’. ‘Het geheim van mens zijn is mens durven zijn’. Een ijzersterk verhaal dat ik met dit stukje geen eer aan doe, maar je had ook gewoon (op tijd) een kaartje kunnen kopen.
Even voordat Jordi het afsluitende praatje kwam doen kregen de bezoekers de kans om hun vochtbalans weer aan te vullen voordat we in de meest leerzame sauna van Amsterdam het thema vanuit een andere kant benaderde: die van de social media. Misschien ken je Jordi van de Bovenkamp niet, maar met een werkende internetverbinding is het best wel onwaarschijnlijk dat je zijn werk niet gezien hebt. Of het nu de tweets zijn die hij onder eigen naam het wereldwijde web opstuurt of de inhakers die hij met Boomerang Create maakt voor heel veel heel grote merken: het is niet te missen.
Jordi praat snel, en dat is mooi, want hij heeft 129 slides om te bespreken. Hij vertelt over zijn studie bouwkunde, het ontdekken van Boomerang, en laat vervolgens een boel voorbeelden zien. 'Het wordt allemaal echt niet beter, maar dit is mijn niveau', zegt hij nog, maar hij heeft de lachers op zijn hand en maakt tussendoor nog een paar goede punten ook. Bij een voorbeeld van een post die veel gedeeld is licht hij nog even uit waarom hij het zo cool vindt wanneer dat gebeurt, terwijl hij wijst naar het Heineken logo in de hoek van de post. Wanneer je rap en relevant bent krijg je mensen namelijk zo ver om zelf wat te delen, terwijl datgene gewoon reclame is. Het lijkt een beetje reclame voor de boerenpummel, zegt hij. Dat vindt hij wel mooi, zegt hij ook. Case in point: het feit dat hij bijvoorbeeld uitgenodigd is bij Studio Brasil om over – je raadt het al – een WK gerelateerde inhaker te praten.
Geheel in stijl van de avond sluit ook Jordi af met een tip: neem een Twitter-account, als je die nog niet had. Dat is leerzaam, want je gebruikt altijd maar 140 tekens, en dat is dan weer moeilijk.
Uiteraard mét hun nieuwe ReclameRidders zwaard in de handen ruilen de sprekers, gevolgd door de toeschouwers, het warme B.Amsterdam weer in voor het koude gewoon Amsterdam. De tweede Meesterklas zit er weer op, en wat ons betreft was ook deze awesome. Wie weet tot de volgende keer.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!