Henk Grol

In tijden van tegenstellingen is het ook weleens goed om te kijken naar overeenkomsten.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

door Dick van der Lecq

Over de hele wereld zijn mensen zijn gek op Mac én op bloopers. Ze staan voor ongecompliceerd genieten en hebben een verkwikkende werking op lichaam en geest. Een zondagavondje happy meal met menselijke missers en je kunt er weer een werkweek tegenaan.

Bloopers zijn van alle tijden. Begin vorige eeuw dronk de Zuid-Afrikaanse vrijheidsstrijder Paul Krüger aan tafel bij koningin Wilhelmina uit de vingerkom, toch echt bedoeld om de handen schoon te maken. Wilhelmina aarzelde geen seconde en deed snel hetzelfde, alsof het zo hoorde. Filmmakers ontdekten de kracht van bloopers eind zeventiger jaren. De speelfilm Being There was de eerste die na de aftiteling nog even terugkwam met een serie bloopers.

Honderden speelfilms zouden dit voorbeeld volgen. En de versprekingen, lachbuien en uitglijders waren niet zelden leuker dan de film zelf. Maar echt geestig werd het toen Pixar in 1998 nepbloopers begon te animeren in A Bug’s Life. Geen wonder dat het blooperfenomeen uitgroeide tot een wereldwijd programmaformat op alle zenders.

Hans Kraay jr was jarenlang presentator van dergelijke programma’s. SBS en Hans gingen echter onlangs uit elkaar. Kijkersonderzoek wees uit dat de kijker het verschil niet zag tussen presentatie en bloopers.

Blooperkoning

Inmiddels wordt Henk Krol als nieuwe blooperkoning genoemd. Wegens zijn Facebookfelicitaties aan overledenen is hij echter ook gevraagd als opvolger van Derek Ogilvie. Het kan hard gaan in de showbizz.

Waar Wilhelmina, film- en programmamakers met hun bloopers goede zaken deden, is het opmerkelijk dat de reclamemaker achterblijft. In reclame gespeelde ongelukjes genoeg. Centraal Beheer is er groot mee geworden. Maar echte bloopers schitteren door afwezigheid. Als het publiek er dan zo gek op is, waarom dan geen hakkelende supermarktmanager die z’n tekst kwijt is? Waarom geen haar in de Cup-a-soup? Of een gillende Cora van Mora die haar kin lelijk verbrandt aan de nieuwste kaassoufflé? Kostelijk. Dat reclamemakers deze succesverzekerde aanpak over het hoofd zien, is een blooper van formaat.

Deze column van Etcetera&;s Dick van der Lecq staat dit weekend in Het Parool.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie