Messi versus Van Bommel

Overheidscommunicatie richt zich op de rationeel en planmatig denkende Van Bommel in ons brein, maar in dat brein domineert feitelijk de impulsieve en spontane Messi. Renes refereert daarbij aan het boek 'Ons feilbare denken - Thinking, fast and slow' van Daniel Kahneman. En daarom matchen de effecten van overheidscampagnes nog wel niet met wat verwacht werd.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Onze hersens werken volgens Kahneman op twee manieren 1) snel, hoogfrequent, automatisch, stereotiep, emotioneel en onderbewust; 2) langzaam, laagfrequent, logisch, calculerend, bewust. Om de veelheid aan prikkels aan te kunnen domineert het eerste onbewuste systeem. Alleen in bijzondere situaties schakelt het tweede systeem zich in en denken we bewust na over ons handelen. De implicaties voor overheidscommunicatie zijn dat we veel meer effect kunnen verwachten wanneer we in onze communicatie aanheken op het onderbewuste. Door te primen en te nudgen, om maar eens twee van de verwante modewoorden uit ons vak aan te halen. Dat vraagt om nieuwe en andere vaardigheden, communicatieprofessionals die veel meer kaas hebben gegeven van de psychologische werking van hersenen, en in staat zijn richting en inhoud te geven aan 'type 1 communicatie'. Dat dat interessante ethische discussies met zich meebrengt spreekt voor zich. Ik ben benieuwd hoe Reint Jan Renes zijn lectoraat hierop concreet gaat invullen en welke ontwikkeling de overheidscommunicatie hierdoor zou kunnen gaan doormaken. De openbare les en het verschenen boekje hierover zijn te downloaden vanaf de

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie