Nils Adriaans vroeg een aantal kenners (onder wie Erik Verheijen, Sybrig Andringa, Ralph de Haan en enkele anderen die liever anoniem wilden blijven) hem te helpen om een top 10 van reclameregisseurs samen te stellen. Behalve dat dit een ‘gewogen’ top 10 opleverde, kwamen er ook steevast filmtalenten ter sprake – talent is immers sexy. Vandaar dat we ook top 10 Reclame-regietalenten hebben gemaakt.
We begonnen met de talenten 10-6, gevolgd door nummer 5-1. Waarna we vandaag nummer 10-6 van de ‘kanonnen’ bekendmaken, en morgen de nummers 5-1. En vrijdag, tenslotte, publiceren we een interview met de winnaar.
10. Billy Pols (1977)
Anderen over Billy Pols:
‘Billy Pols verstaat de kunst om van proza poëzie te maken. Daarnaast vreet hij geen bullshit: als het niet klopt of inhoudelijk lame is, maakt hij het beter.’
‘Billy Pols spreekt met beeld. Zo maakte hij een “surffilm” voor de Duitse Bank easyCredit, zonder gesproken tekst. Een genot voor de kijker.’
Toegift: bekijk de hele documentaire Zombie hier.
9. Jonathan Herman (1968)
Jonathan Herman, die geboren is in Londen en 9-jarige leeftijd naar Nederland verhuisde, staat bekend om zijn art direction, humor en de acteerprestaties van zijn acteurs. Hij werkte met Hollywood-sterren als Mickey Rourke, Hugh Hefner, Charlie Sheen, Bruce Willis, Sarah Jessica Parker, evenals Kiss, Eric Cantona, Andrea Pirlo en Mike Tyson. Herman won een gouden Leeuw in Cannes voor L’Équipe en een ADCN Lamp voor beste regisseur voor Life is life.
Anderen over Jonathan Herman:
‘Jonathan legt bloot en vergroot met elegante humor dat wat iedereen verwacht en daarom juist echt heel erg graag (uitvergroot) wil zien. Anders gezegd, wat anderen vaak niet durven, omdat het héél nauw luistert, durft Jonathan wel.’
‘Jonathan laat zich leiden door zijn perfectionisme in timing en detaillering van humor. Dat in combinatie met zijn uitgesproken feature film look en feel maakt zijn werk zeer sterk.’
8. Ismaël ten Heuvel (1970)
Ismael, zoals de regisseur simpelweg bekend staat, werkte eerst 10 jaar als artdirector bij Lowe Amsterdam, voordat hij met de nodige Amsterdamse bluf regisseur werd. Volgens zijn producer en partner Mireille Lampe duikt hij in ieder project alsof het z’n eerste klus is. Om een lang verhaal kort te maken: Ismael is van reclamebedenker reclamemaker geworden. Vorig jaar won Ismael een zilveren Lamp voor de commercial Ben’s Christmas in opdracht van TBWA\Neboko en Albert Heijn. Hij is tevens oprichter van productiemaatschappij Pink Rabbit. En zijn favoriete televisieprogramma was vroeger De man van 6 miljoen.
Anderen over Ismael:
‘Ismael is een reclamemaker pur sang. Je voelt dat hij vanuit idee werkt. Hij is een alleskunner, autodidact en streetwise. En hij wordt stééds beter.’
‘Het is een publiek geheim dat Ismael nog jarenlang bij Alfred als creatief werkte om tot in detail te doorgronden hoe je een breed (Nederlands) publiek bereikt. Dat zegt veel, zo niet alle over hem.’
7. Bram Schouw (1979)
Werd na zijn eindexamenfilm ‘opgepikt’ door productiemaatschappij Hazazah. Kon daar de nodige ‘vlieguren’ maken. Wordt sinds vorig jaar wereldwijd vertegenwoordigd door productiemaatschappij Bonkers. Maakte onlangs de roadmovie ‘Broers’ en won recent in Cannes een bronzen Leeuw voor zij film voor het Fonds Gehandicaptensport in opdracht van TBWA\Neboko – zie hieronder.
Anderen over Bram Schouw:
‘Weet op (sf)eer- en respectvolle wijze de kwetsbaarheid van mensen of onderwerpen te vangen.’
‘Puur, ingetogen, cinematografische beelden die de tijd mógen nemen. Alles wat hij maakt streelt je ogen en vaak ook zelfs je hart.’
6. Paul Geusebroek (1987)
Cake-regisseur Paul Geusebroek maakte op jonge leeftijd al videoclips. Won in 2014 een Edison voor zijn videoclip ‘Sukkel voor de liefde’ van The Opposites en werd in 2016 genomineerd voor een MTV Video Music Award voor de clip ‘Panda’ van Desiigner – in samenwerking met Kanye West.
Anderen over Paul Geusebroek:
‘Ik vang ‘m even in trefwoorden: verschrikkelijk geweldig esthetisch, vlijmscherp, Zeitgeist, vinger aan de pols – altijd raak.’
‘Geilheid van springend testosteron, balancerend tussen Brits cool en Amerikaans hip, als een vulkaan op het punt van een outbreak.’
