Afgelopen week was ik op twee conferenties in Berlijn. De eerste was een nieuwe over het internet of things: Thingscon. Een zeer goede conferentie met hoog niveau sprekers en publiek. De tweede was NEXT Berlin. Daar was ik voor de tweede keer (vorige keer in 2012), dit keer op uitnodiging om als bezitter van een Glass bij nog erg summiere Glass penetratie in Duitsland het publiek kennis te laten maken.
De wearables waren in verschillende vormen goed vertegenwoordigd op beide conferentie. Bij Thingscon werd veel nadruk gelegd op het maken van dingen, iets dat voor een mensen die normaal over bits nadenken nog al eens weerbarstig kan zijn. "There is no China button". Nu we van corporate via personal computing nu naar ambient computing zijn gegaan gaat het niet meer om sneller maar om kleiner en minder energiegebruik, zoals de Noor Adam Scheuring zei.
Olivier Mével, de maker van Nabaztag (later Karotz), het Wifikonijn dat 200 duizend stuks verkocht, zoekt het nu vooral in dingen die onszelf quantificeren, en remote controls van alles.
Zoals ook Matt Biddulph aangaf op zoek te zijn naar de randen en vooral te focussen op het ecosysteem, niet op de node.
Die nodes zijn nog steeds de mensen betoogde Alasdair Allan. Wij verbinden nu nog de verschillende connected devices. Bij NEXT Berlin gaf Cedric Hutchings van Withings een mooi voorbeeld hoe hier gebruik van te maken. Ze proberen bestaand gedrag te ondersteunen met connected devices, zoals de weegschaal. Deze data wordt vervolgens persoonlijke gezondheidsdata waar omheen nieuwe producten worden gemaakt.
Interessant zijn de principes van discretie in design zoals de Finse designer Sami Niemelä het verwoordde. Mobile first = behaviour first, ontwerp vanuit de human factors de service, daarna de software en de hardware als laatste. Brady Forrest van investeerder Highway1 gaf het eerder ook aan: if the software breaks, the product breaks.
We maken daarbij steeds meer adaptieve producten die pas af zijn door het gebruik betoogde Matt Webb van BERG.
Het meten zelf is interessanter dan de data die we meten. Usman Haque hield een vlammend pleidooi als afsluiter van Thingscon om niet te focussen op de optimalisatie van persoonlijke dingen, maar op de mogelijkheden die de connected things hebben om samen diensten op te zetten met meer waarde. Wil niet alles simpel maken. Making meaning is making mess.
Christian Holm zei het ook bij NEXT Berlin. Serendipity maakt het leven mooi. Omarm de onzekerheid, neem dat mee in het design van de wearables.
In het zelfde panel gaf Priya Prakash terecht aan dat de notificaties nog niet werken. Daar ligt voor wearables de werkelijke uitdaging. Waar ik het helemaal mee eens ben. Mensen zijn daarin de sensors die de notificaties moeten sturen. Mooi gezegd. Het werd onderstreept met de slechte manier waarop de eigen iBeacon conferentie-implementatie werkte, onterechte en 10dubbele notificaties als je op de verkeerde plek stond. We zijn daar nog maar net gestart...
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!