De nieuwe taal van wearables is gevoel

Afgelopen donderdag was de eerste editie van een nieuwe meetup-serie over wearables: OPENwear, georganiseerd door Maarten Lens-FitzGerald, Daphne Channa Horn en Martin Voorzanger. Een geslaagd event volgens mij, met een mix tussen presentaties, een open podium voor cases en als klap op vuurpijl het live aanbrengen van geïmplanteerde chips. Hoe wearable kun je het hebben…

Zelf heb ik er een korte presentatie gegeven over het onderzoek naar haptic interactions dat we met labs.info.nl uitvoeren. Het was goed te zien dat de andere spreker, Jordi Bruin ook het belang van deze nieuwe interactie aanstipte. Een nieuwe taal die kan ontstaan als we elkaar via onze wearable devices signalen gaan geven. De Apple Watch heeft de potentie om dit nieuwe gebied te gaan openbreken.

Wearables zijn de intermediair bij de nieuwe fase die we ingaan dat ik het internet of daily life noem. We leven ons leven digitaal, in hoe we verwachten dat producten werken en relaties verlopen. Onze fysieke wereld wordt daaraan gekoppeld.
In de wereld van de wearables draait het daarbij om de notificatielaag die alles verbindt, de verschillende contactpunten met de digitale dienst die afhankelijk van de kennis over de persoon en context, en de realtime kennis over het gedrag dat wordt opgevangen uit sensoren. Dat is waar zowel iOS8 met Yosemite als Android Wear op zijn gemodelleerd. 

Het geloof in de kracht van notificaties als interface komt ook terug in het toepassen van haptic interactions. Het onderzoek dat we samen met het Digital Life Center van de Hogeschool van Amsterdam uitvoeren kijkt naar twee aspecten. Het eerste (TaSST) kijkt wat de rol is van interactie via touch op afstand in relaties, en waar moet die interactie aan moet voldoen. Het tweede onderzoek (Beyond glass) kijkt naar de mogelijkheden via vibraties instructies te geven in een coaching situatie. 

In beide onderzoeken wordt gevarieerd met vibraties en gekeken naar de mogelijkheden. Bij het TaSST onderzoek is al gebleken dat de resolutie op je arm 4 cm is, wat betekent dat je bijvoorbeeld geen gedetailleerde patronen op je smartwatch via gevoel kan overbrengen. Tegelijkertijd is de pols wel het meest geschikt voor het overbrengen van vibratiegebaseerde signalen. We zijn in staat verschillende signalen te onderscheiden en te herkennen.

Deze haptic aspecten het meest interessant zijn van de nieuwe Apple Watch. En er zijn ook Kickstarter-projecten zoals Ditto, die zich helemaal hierop richten. Het komende half jaar gaan we het onderzoek van TaSST te vertalen naar een mouw waarop iedereen kan ontwikkelen via een TDK (Touch Development Kit), zodat we veel gaan leren over de mogelijkheden en dat vooral met andere onderzoeken en ontwikkelaars kunnen uitbreiden. De eerste toepassingen zullen plaatsvinden in de zorg context, maar het ik geloof dat het veel mogelijkheden biedt voor alle diensten en communicatie.
Ik ben zeer benieuwd hoe deze nieuwe interactietaal eruit zal gaan zien en hoe het internet of touch eruit gaat zien.